دانلود موزیک ویدیو نامه ای به فرزند از یاس از رسانه کافه موزیک

متن آهنگ نامه ای به فرزند از یاس

این ها حرف های من نیست من فقط بهشون وزن دادم که شنیده شه
برگرفته از یک نامه از یک غرور یک غروب
نامه ای به فرزند
بنام خدا عزیزم سلام یکمی بی حال و مریضم الان
خیلی واسه ات نوشتم دریغ از جواب حس میکنم که این روزها غریبه ام برات
اینجا هر کی توی حسش غرقه این دیوارها انگاری طلسمش کرده
خونه ی سالمندان خودت فکر کن این کلمه حتی خود اسمش تلخه
میگن زندگی یعنی نفس کشیدن باید تا آخر عمر توو این قفس بشینم
این ینی رسیدم به آخرهای عمرم روزی که من و آوردی اینجا مردم
بعضی وقت ها اینجا قدم میزنم آلبوم جوونی هام رو ورق میزنم
تنها یادگاری که میتونم بگیرم توو دست هام قطره های اشک ها چکیدن رو عکس ها
اینم بگم اینجا هوامون رو دارن سر وقتش غذا و دوامون رو دادن
ولی این من رو سرخوش میکرد که فرزنده خودم من رو تر خشک میکرد
یک جورهایی این یک تعهده وگرنه احتیاجی ندارم به ترحمت
گفتم میخوای برم تو انکار نکردی حتی واسه موندن من اصرار نکردی
ممنونم واسه ی موافقتت ممنونم به خاطر مراقبتت
نمیشم اسباب مزاحمتت کسی سراغم و گرفت بگو مسافرته
خلاصه من که دیگه تموم کارم منکه دیگه عادت به نبودت دارم
لااقل از اینجا رد شدی یسری بهم بزن یک دست هم تکون بدی من قبولت دارم

یک کم چشم هات رو وا کن به این تنها نگاه کن
به منی که چشم تو با اشک هیچوقت تر نمیکردم
نگاه تو فهمیدم از اینجا دارم میرم
دیگه باز هم به اون خونه هیچوقت برنمیگردم

یک روز یک مردی اومد باباش و ول کرد روزه بعد پیرمرد از دنیا دل کند
به یاد اون لحظه خیس میشه پلکم چون از پیری نمرد از غصه دق کرد
میدویی به خاطر هیچی آخر هم میمیری یه خاطره میشی
از این مورد ها زیاد دیدم البته آدم خوب هم اینجا میان میرن
یک جوون بعضی وقت ها با دسته گل میاد اولین روزها از اون دورها دست تکون میداد
اونم میاد این جا واسه دادن روحیه ظاهرن که آدم خوبیه
اون منو نمیشناسه واسه ثوابش میاد امیدوارم که یروزی جوابش بیاد
یک وقت ها که حرف میزنه چشم هام رو زود میبندم فک میکنم تویی بجای اون
قبلن ها میگفتی توی قصه ت یک قهرمانم الان که پیر شدم برج زهرمارم
آدم ول میکنه قهرمان قصه اش رو نه نه تو خودت نرو فس نشو
فقط این رو بدون دلم ازت پر بود حسابی میخوای اسم خودت و الگو بزاری
یک درخته پیر رو از تو باغ کندی حالا چی میخوای اون رو توی گلدون بکاری

یکم چشمات و وا کن به این تنها نگاه کن
به منی که چشمت و با اشک هیچوقت تر نمیکردم
نگاه تو فهمیدم از این جا دارم میرم
دیگه باز هم به اون خونه هیچوقت برنمیگردم

دیشب خواب دیدم دارم گل های باغچه مون و آب میدم
تو هم سر حال و راضی در حال بازی زندگی میداد معنای خاصی
بهم گفتی چشم بزار منم به سرعت چشم رو هم گذاشتم فقط شمردم
ده بیست دیگه نشمردم دیدم گل های باغچه همه پژمردن
وقتی برگشتم دیدم که قد کشیدی گفتم چرا نمیای کنار من بشینی
گفتی بین دردهامون یک باری وقت این رسیده دیگه تنهامون بزاری
چه حس بدی هیچی دوباره نمیشه مث قدیم نه
بهتره تو بطن قصه نریم ساده است یه روح زخمی یک جسم ضعیف
یعنی من همون که با هزار تا مشغله واسه اش مهم بود که قلب تو نشکنه
راه دور نمیره که واسه بچمه زحمت کشیدم بالا باشه پرچمت
بعد اون همه سال با این اعصاب خسته ام مهم بود تو باشی عصای دستم
از این فکرها دیگه هیچی نموند دیگه به هیشکی نمیگم پیر شی جوون

یکم چشمات رو وا کن به این تنها نگاه کن
به منی که چشم تو با اشک هیچوقت تر نمی کردم
نگاه تو فهمیدم از این جا دارم می رم
دیگه باز هم به اون خونه هیچ وقت برنمیگردم